Page 89 - Myśli dające do MYŚLENIA... cz. XL

Każde oskarżenie, którego dopuszcza się człowiek, zakorzenia się
w tajemniczy sposób w oskarżycielskiej działalności szatana. Jedno
z imion upadłego anioła, oskarżyciel, ujawnia, że do jego natury należy
nieustanne oczernianie. Skierowany tylko ku sobie, nienawidzi
wszystkich, którzy są poza nim. Jego celem jest oskarżanie Pana Boga
przed człowiekiem. Wmawia zatem, że Pan Bóg Chce ludzkiego cierpienia,
że Działa na jego niekorzyść, że zazdrośnie Strzeże Swojej Wszechmocy,
że przykazaniami Ogranicza jego wolność. Oskarża też człowieka przed
Panem Bogiem. Widzimy to w przypadku sprawiedliwego Hioba, którego
oskarża o to, że służy Panu Bogu tylko dla interesu i zysku (Hi 1, 6-12).
Oskarża Kapłana Jozuego o liczne grzechy (Za 3, 1-4). Święty Jan
Ewangelista pisze w Księdze Apokalipsy, że na końcu czasów ten
”oskarżyciel naszych braci” (Ap 12, 10) zostanie strącony. Szatan oskarża
wreszcie człowieka przed człowiekiem, niszcząc jedność ludzkich
wspólnot. Wystarczy, że zasieje ziarno nieufności. Resztę dopisuje sam
człowiek. Stąd mądra rada Świętego Jana od Krzyża: ”Lepsze jest
opanowanie języka niż post o chlebie i wodzie”. (karmel.pl)