Page 18 - Myśli dające do MYŚLENIA... cz. XXIV

Gdy Niebo Umacniał, z Nim byłam, gdy Kreślił
sklepienie nad bezmiarem wód, gdy w górze
Utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani
Umacniał, gdy morzu Stawiał granice, by wody
z brzegów nie wyszły, gdy Kreślił fundamenty pod
ziemię. Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą
Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim,
igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy
synach ludzkich. Więc teraz, synowie, słuchajcie
mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą. Przyjmijcie
naukę i stańcie się mądrzy, pouczeń mych nie
odrzucajcie. Błogosławiony ten, kto mnie słucha,
kto co dzień u drzwi moich czeka, by czuwać
u progu mej bramy, bo kto mnie znajdzie, ten
znajdzie Życie i uzyska Łaskę u Pana".+
2/2