Page 24 - Myśli dające do MYŚLENIA... cz. XXX

Próżna chwała
Próżność jest namiętnością nierozumną,
która łatwo się wiąże z wszelkim Dziełem
Cnoty.
Powój pnie się wokół drzewa
a kiedy dojdzie do góry, wysusza korzeń.
Próżność zaś wzrasta razem z Cnotami
i nie odstępuje aż zniszczy [Ich] siłę.
Winne grono pełznąc po ziemi, łatwo gnije
a Cnota ginie, gdy opiera się na próżności.+
Święty Ewagriusz z Pontu, fragment dzieła
Pisma ascetyczne, tom 1