Opis wydarzenia

Jak mimo samotności cieszyć się życiem? Co zrobić gdy samotność boli? Samotność niewybrana, nieakceptowana, odczuwana jako pusta i brak, połączona z dotkliwym bólem jest wrogiem duszy. Ujawnia braki w dobrym przyjęciu siebie i własnego losu – w miłości. Gdy uczucie i stany samotności są jak wyrok, niechciane i uciążliwe, szamoczemy się i walczymy. Tak naprawdę jest to walka ze sobą. Biblia mówi, że „nie jest dobrze, aby człowiek był sam”. A zatem jak radzić sobie z samotnością? Jak unikać pułapki osamotnienia? Czy można przyjąć samotność jako dar? Kto może Cię uratować od bólu samotności?

• katechez;
• medytacji;
• spotkań z Bogiem, sobą i bliźnim;
• wspólnej Mszy Świętej;
• Adoracji Najświętszego Sakramentu;
• modlitwy Liturgią Godzin;
• aby zmierzyć się z własną tożsamością, aby przyjąć uzdrowienie, otworzyć się na miłość.

• spojrzenie na własną drogę oczyma wiary;
• rozpoznanie własnej unikalności, bogactwa i godności;
• poznanie obrazu siebie;
• nazwanie odgłosów „małego dziecka” uwięzionego w sobie;
• nauczenie radzenia sobie z poczuciem osamotnienia;
• przyjęcie swojego życia jako daru;
• otworzenie się z nadzieją na przyszłość;
• określenie swojego terytorium oraz swojej tożsamości.