Pałac w Puławach, którego początki sięgają II połowy XVII wieku i związane są z dziejami rodów magnackich: Lubomirskich, Sieniawskich i przede wszystkim Czartoryskich.
Obecnie na ścianach pałacu znajdują się liczne tablice pamiątkowe poświęcone zasłużonym postaciom z historii Polski, których los związał się w jakiś sposób z pałacem w Puławach. W elewacji prawego skrzydła pałacu kamienną tablicę poświęconą pamięci Krystyny Krahelskiej, która w latach 1940-42 pracowała jako laborantka w zakładzie mikrobiologii rolniczej puławskiego instytutu. Na lewym skrzydle pałacu, w okolicach przejścia do tzw. małego parku, znajduje się tablica kamienna upamiętniającą pobyt w Puławach w dniach 12-15 sierpnia 1920 Józefa Piłsudskiego. Marszałek wraz z grupą oficerów w dniach poprzedzających bitwę warszawską, w sali kolumnowej biblioteki opracowywał ostatnie plany ofensywy przeciwko armii sowieckiej. Pamiątką tego czasu jest zachowany nadal w sali kolumnowej, sześciokątny, wsparty na jednej nodze, okazały stół, przy którym pracował sztab Piłsudskiego. Dzisiejsza tablica jest jednak tylko wierną kopią oryginału, który nie został odnaleziony po tym, jak prawdopodobnie w 1942 roku została zdjęta na polecenie gubernatora generalnego Hansa Franka podczas wizytacji Instytutu. W podcieniach portyku znajduje się m.in. najstarsza z tablic pamiątkowych ku czci Tadeusza Kościuszki, wychowanka Szkoły Rycerskiej, która pozostawała pod komendą Adama Kazimierza Czartoryskiego. Także w podcieniach portyku znajdują się tablice poświęcone pracownikom Instytutu zamordowanym podczas II wojny światowej oraz studentom-powstańcom z 1863. Wiele tablic znajduje się w ścianie lewego skrzydła pałacu. Ściana ta nazywana bywa ścianą naukowców, bowiem wkomponowane są tu tablice upamiętniające wybitnych naukowców pracujących w Puławach. Znajduje się tu również tablica poświęcona nadwornemu poecie puławskiemu z czasów Czartoryskich – Franciszkowi Dionizemu Kniaźninowi.
Wyświetleń: 162