...nie moja, lecz Twoja Wola niech Się Stanie! [Łk 22,42]

„O Niepokalana, Nieba i ziemi Królowo, Ucieczko grzesznych i Matko nasza Najmiłościwsza, Ty, Której Pan Bóg Cały Porządek Miłosierdzia Powierzyć Raczył, ja, niegodny grzesznik, rzucam się do Stóp Twoich, kornie błagając, Abyś mnie całego i zupełnie za rzecz i własność Swoją Przyjąć Raczyła i Uczyniła ze mną, wraz ze wszystkimi władzami mej duszy i ciała i z całym mym życiem, śmiercią i Wiecznością, cokolwiek Ci Się Spodoba.

Użyj także, jeżeli Zechcesz, mnie całego, bez żadnego zastrzeżenia, do dokonania tego, co o Tobie powiedziano: „Ona Zetrze głowę twoją”, jako też: „Wszystkie herezje Samaś Zniszczyła na całym świecie”, abym w Twoich Niepokalanych i Najmiłościwszych Rękach stał się użytecznym narzędziem do zaszczepienia i jak najsilniejszego wzrostu Twej Chwały w tylu zbłąkanych i obojętnych duszach a w ten sposób do jak największego rozszerzenia Błogiego Królestwa Najświętszego Serca Jezusowego albowiem gdzie Ty Wejdziesz, tam Łaskę Nawrócenia i Uświęcenia Wypraszasz, Przez Twoje bowiem Ręce Wszelkie Łaski z Najsłodszego Serca Jezusowego na nas Spływają.

Dozwól mi chwalić Cię, Panno Przenajświętsza.

Daj mi Moc przeciw nieprzyjaciołom Twoim.”

Święty Maksymilian

Maria Kolbe