Opis wydarzenia

Uroczystości Beatyfikacja Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Matki Róży Czackiej będzie przewodniczył Kardynał Marcello Semeraro, Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Obecna będzie również delegacja gości z Watykanu, jak również zaproszeni przewodniczący Episkopatów Europy oraz członkowie Konferencji Episkopatu Polski. W Koncelebrze Mszy Świętej Beatyfikacyjnej wezmą udział przedstawiciele Duchownych z poszczególnych Diecezji w Polsce. W Uroczystości będą także uczestniczyły reprezentacje Zakonów oraz reprezentanci wiernych świeckich z poszczególnych Diecezji.

Więcej informacji tutaj.

Matka Elżbieta Róża Czacka Urodziła się 22 października 1876 roku w Białej Cerkwi (obecnie Ukraina). Od dzieciństwa miała problemy ze wzrokiem, mimo licznych operacji, całkowicie straci go w wieku 22 lat. Uczyła się alfabetu Braille’a, dużo podróżowała po Europie (m.in. do Francji, Austrii, Szwajcarii). W 1911 roku założyła Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi. Lata I Wojny Światowej Róża Czacka Spędziła w Żytomierzu. W 1917 roku Róża Czacka Przyjęła Habit Franciszkański i Złożyła Śluby Wieczyste w III Zakonie Świętego Franciszka. W maju 1918 roku wróciła do Warszawy jako Siostra Elżbieta. Po uzyskaniu koniecznych pozwoleń przyjęła kandydatki do nowego Zgromadzenia, które od 1 grudnia 1918 roku zaczyna istnieć jako Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża. W 1922 roku Matka Elżbieta rozpoczęła budowę zakładu dla niewidomych. Do wybuchu II Wojny Światowej Laski kierowane przez Matkę Czacką stały się nowoczesną placówką dającą niewidomym wychowankom wykształcenie podstawowe i zawodowe, pozwalające na samodzielne i niezależne finansowo życie, przywracające im ludzką godność. We wrześniu 1939 roku, w czasie bombardowania Warszawy, Matka Czacka Zostaje ranna w głowę i traci oko. Po powrocie do Lasek kieruje odbudową zakładu. W 1950 roku rozpoczyna się trwająca do śmierci choroba Róży Czackiej. Matka Elżbieta Róża Czacka Zmarła 15 maja 1961 roku w Laskach. Została pochowana na cmentarzu, który znajduje się na terenie Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Laskach. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył Kardynał Stefan Wyszyński.

Kardynał Stefan Wyszyński Urodził się w3 sierpnia 1901 r. w miejscowości Zuzela nad Bugiem. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie i Łomży wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku. 3 sierpnia 1924 roku został Wyświęcony na Kapłana. Dnia 22 października 1948 r. odszedł do Domu Pana Boga Kardynał August Hlond, Prymas Polski. Arcybiskupem Gniezna i Warszawy, Prymasem Polski został Biskup Stefan Wyszyński. Aby uchronić Kościół i Naród od napięć i rozlewu krwi Prymas Wyszyński podjął decyzję zawarcia „Porozumienia” z władzami państwowymi 14 IV 1950 r. W dniu 12 stycznia 1953 roku został Kardynałem. 25 września 1953 r. Stefan Kardynał Wyszyński został aresztowany i wywieziony z Warszawy. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola, w Komańczy w Bieszczadach. (Właśnie tam, w Komańczy w dniu 16 maja 1956 roku napisał tekst odnowionych Ślubów Narodu). Zostały one złożone uroczyście na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956 roku jako Jasnogórskie Śluby Narodu przez milionową rzeszę Pielgrzymów z Episkopatem Polski na czele. Dnia 26 października 1956r. Stefan Kardynał Wyszyński został uwolniony. Wrócił do Warszawy wśród wielkiej radość i nadziei Kościoła w Polsce. W latach 1957-1965 prowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski. 16 października 1978 r. na Stolicę Piotrową został wybrany Polak Kardynał Karol Wojtyła. W czerwcu 1979 r. Kardynał Wyszyński przyjął w Ojczyźnie po raz pierwszy od tysiąca lat widzialną Głowę Kościoła – Ojca Świętego Jana Pawła II – Papieża Polaka. W okresie rodzącej się „Solidarności” Prymas Tysiąclecia pozostawał ośrodkiem równowagi i pokoju społecznego. Zatroskany o pokój w Ojczyźnie i dobro ludzi ustawicznie wzywał do odpowiedzialności. Odszedł do Domu Najwyższego Ojca 28 maja 1981 r. w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Pogrzeb Stefana Kardynała Wyszyńskiego odbył się w Warszawie 31 maja.